پکیج های موجود در بازار در دو مدل فن دار و بدون فن، ارائه میشوند. باید به این نکته توجه کنید که شیوه نصب این دو نوع پکیج، با هم تفاوت دارد.
پکیجهای موجود در بازار، دارای ظرفیتها متفاوتی از جمله: ۲۴، ۲۶، ۲۸، ۳۰، ۳۵ و ۴۰ هزار کیلو کالری بر ساعت هستند.
محل نصب پکیج باید دارای شرایط زیر باشد:
قطر دود کش نصب شده برای پکیج به هیچ عنوان نباید از قطر خروجی کلاهک مخروطی بالای دستگاه کوچکتر باشد. حداقل قطر دودکش برای پکیج دیواری بدون فن باید 15 سانتی متر باشد. ارتفاع دودکش نیز باید از محل نصب دستگاه تا کلاهک حداقل 4 متر باشد. نصب کلاهک H ضروری است. جهت نصب H در روی دودکش باید در امتداد جریان باد غالب باشد تا باد داخل آن نپیچد. کلاهک دودکش باید حداقل 70 تا 80 سانتی متر بالاتر از کف پشت بام بوده و اطراف ان نیز باز باشد و در مجاورت هیچ گونه مانع و دیواری واقع نشده باشد.
دودکش به هیچ عنوان نباید مقطع باشد. کوچک شدن قطر دودکش حتی در یک نقطه باعث کاهش مکش آن باشد. جهت جلوگیری از تشکیل قطرات و همچنین سرد شدن دود که باعث کند شدن خروج دود و یا توقف آن می شود جدار خارجی دودکش عایق بندی می شود. دودکش باید ثابت و محکم باشد و در برابر باد ، بخار آب و عوامل مکانیکی دیگر مقاوم باشد. دودکش از نظر تمیز بودن و گرفتگی مسیر مستقیم و عمودی بهترین روش برای تخلیه محصولات احتراق می باشد و دودکش نباید در مسیر خود حالت افقی باشد.
ولی در مواردی که مشکلات اجرایی وجود داشته باشد و نیاز به تغییر جهت مسیر دود باشد، بهتر است از زانویی ۴۵ درجه حداقل پس از ۳۰ سانتی متر لوله عمودی ( خروجی از پکیج ) استفاده شود و قسمت افقی دارای کمترین طول ممکن باشد. عملکرد خوب دودکش باید پیش از راه اندازی تجهیز کنترل شود. برای کنترل آن با سوزاندن یک روزنامه در ورودی دودکش می توان مکش آن را به طور تقریبی تست نمود.
چنانچه شعله آتش روزنامه و ذرات سوخته شده به سرعت داخل دود کش شود مکش دودکش قابل قبول است. همچنین درب جلوی پکیج نباید انقدر داغ شود که دست را بسوزاند.
نصب پکیج دیواری باید در ارتفاع حداقل ۱۲۰ سانتی متری از کف صورت بگیرد و از دیوار یا کابینت مجاور حداقل ۱۰ سانتی متر فاصله داشته باشد. پکیج دیواری نباید بالای دستگاه های گرمازای مانند اجاق گاز نصب شود و حداقل فاصله افقی مورد نیاز پکیج از این دستگاه ها ۴۰ سانتی متر است. حداقل فاصله پکیج دیواری از دیوار روبرو ۱ متر است. حداقل فاصله دودکش از اشیا و مواد قابل اشتعال مانند پرده آشپزخانه ۵۰ سانتی متر است. در محل نصب پکیج وجود پریز برق سیم اتصال زمین و کف شوی فاضلاب ضروری است.
نصب پکیج مانند سایر دستگاه های گاز سوز در حمام، رختکن، توالت، محوطه سونا و جکوزی ، اتاق خواب و فضاهای بدون هواکش ممنوع است. محل نصب پکیج باید سرپوشیده و تا حد ممکن به محل های مصرف اب گرم نزدیک باشد و در مجاورت ان مواد قابل اشتعال وجود نداشته باشد. بر اساس مقررات ملی ساختمان مبحث ۱۷، نصب وسایل گازسوز مانند ابگرم کن دیواری و پکیج دیواری در واحد های کمتر از ۶۰ متر مربع ممنوع است.
مگر اینکه هوای مورد نیاز جهت احتراق گاز مصرفی آنها از طریق دریچه دائمی که به طور مستقیم با هوای آزاد در ارتباط باشد تامین گردد. نصب راه اندازی و تعمیر پکیج های گازی باید توسط افرادی که دوره های آموزشی مربوط به پکیج را در مراکز معتبر گذرانده اند و دارای گواهینامه معتبر نصاب و تعمیرکار پکیج هستند انجام شود.
در صورتی که قطر دودکش ساختمان کمتر از ۱۵ سانتی متر بوده و یا فاصله عمودی دودکش تا پشت بام کمتر از ۴ متر باشد و یا اینکه بیش از ۳۰ سانتی متر مسیر افقی در طول دودکش وجو داشته باشد باید از پکیج فن دار استفاده شود. فشار آب شهر در محل نصب دستگاه پکیج باید حداقل ۱ و حداکثر ۵ / ۳ اتمسفر باشد.
در صورتی که محل نصب پکیج گازی در بالکن یا فضای باز باشد باید از وزش مستقیم باد یا جریان تند هوا محافظت شده باشد.
باید با یک مانومتر، فشار منبع انبساط اندازه گیری شود ( حداقل فشار ۵ /۰ بار و حداکثر ۱ بار ) و در صورت لزوم تنظیم شود. البته در نصب پکیج نو، کمتر این مورد بررسی و انجام می شود.
قبل از نصب دستگاه، مراحل گفته شده باید انجام شود و پس از آن دستگاه نصب خواهد شد.
گام هشتم: نصب دودکش
بدون دودکش مناسب، هیچ پکیجی نباید نصب و یا راه اندازی شود. اگر دودکش مناسب نباشد، قطر لوله آن کم باشد، یا در مسیر آن گرفتگی وجود داشته باشد، و یا دارای مسیر طولانی افقی و یا شیب منفی باشد گاز های حاصل از احتراق نمی توانند به خوبی از دودکش عبور کنند و در نتیجه دود به پکیج برمی گردد و اثرات منفی و خطرات زیر را به همراه خواهد داشت. دودهای های سمی حاصل از احتراق به محلی که پکیج در ان قرار دارد وارد می شوند که بسیار خطرناک بوده و باعث سرگیجه ضعف و در نهایت خفگی خواهد شد.
عدم مکش کافی دودکش باعث می شود اکسیژن کافی جهت احتراق کامل فراهم نشود. در نتیجه راندمان حرارتی دستگاه پایین امده و دستگاه آب گرم دلخواه را یه شما نمی دهد و مقدار مصرف گاز نیز افزایش می یابد. عدم مکش کافی دودکش باعث بالا رفتن حرارت بدنه و قسمت های داخلی پکیج می شود که این مساله منجر به خراب شدن سریع دستگاه و قطعات پکیج خواهد شد. این موضوع به ویژه آسیب شدیدی به مجموعه تابلو برق وارد می سازد.
نحوه لوله کشی پکیج، قاعده و قوانینی دارد که باید براساس آن و توسط افراد متخصص انجام شود. در زیر دستگاه پکیج، پنج لولهی اتصال وجود دارد:
در زیر دستگاه پنج لوله اتصال وجود دارد:
تشخیص لوله ها به این شکل انجام می شود:
لوله های ۴/۳ | روی دیوار نصب میشوند و متعلق به مدار گرمایش دستگاه هستند |
لوله های ۴/۳ | زیر دستگاه و متعلق به مدار گرمایش دستگاه هستند |
لوله های ۲/۱ | روی دیوار و متعلق به مدار گرمایش دستگاه هستند. |
ورودی آب سرد ساختمان به اتصال 2/1 دستگاه که به فلوسوییچ می رود، متصل می شود. یکی از نشانه های لوله خروجی آب گرم دستگاه ، وجود NTC روی آن است.
در این مقاله به آموزش نصب پکیج پرداختیم. نصب پکیج مراحل پیچیدهای دارد که گاه از دست افراد معمولی بر نمیآید و حتما افراد متخصص باید این کار را انجام دهند. به هر حال هدف ما از این مقاله آشنایی شما به نحوه نصب پکیج دیواری بود تا حدودی با این عملیات آشنا باشید. با توجه به قیمت پکیج و هزینهای که برای آن میکنید، بهتر است که نصب آن را به افراد ماهر بسپارید تا مشکلی در زمان نصب پکیج به وجود نیاید و به آن آسیب برساند.